EAJG's reactie op het Joods Akkoord van Amsterdam


logo

EAJG's reactie op het Joods Akkoord van Amsterdam


07-03-2018 14:22


Als organisatie die een deel van de Joodse gemeenschap in Nederland vertegenwoordigt, waardeert EAJG elk maatschappelijk en politiek initiatief dat aandacht vraagt voor antisemitisme. Antisemitisme is een vorm van racisme; wij juichen goede oplossingen toe om elke vorm van racisme te bestrijden, en dus ook het racisme dat tegen ons gericht is.

Op 6 maart heeft een groot aantal Amsterdamse politieke partijen het Amsterdam Joods Akkoord ondertekend. Men is overeen gekomen een aantal maatregelen te nemen op het gebied van educatie en steviger op te treden na antisemitische incidenten. Wij betreuren elk incident, maar raden iedereen aan het hoofd koel te houden.

Twee partijen hebben de overeenkomst niet getekend. Wij ondersteunen de redenering waarom zij hiertoe hebben besloten. De partijen zien de grote blinde vlek van dit akkoord, de definiëring van wat antisemitisme eigenlijk is. De meningen lopen hierover sterk uiteen. In Europees verband worden twee definities gehanteerd.* De definities bevatten veel verstandigs, maar zijn voor meerdere interpretaties vatbaar waar het de gelijkschakeling van antisemitisme, antizionisme en kritiek op de staat Israël betreft.

Over de vergelijkingen tussen antisemitisme en antizionisme zijn bibliotheken vol geschreven. De argumenten gaan wij hier niet herhalen. Maar… wij zien in de ons omliggende landen wat een enthousiaste omarming door lokale overheden van antisemitismebestrijding kan inhouden. Niet de racistische antisemieten worden in de kraag gevat maar kritische Joden, Israëli’s, Palestijnen en anderen wordt de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering ontnomen. Door middel van intimidatie- en lastercampagnes wordt Joodse organisaties die zich kritisch uitspreken over het gedrag van Israël het werken onmogelijk gemaakt.

In Amsterdam lopen wij nu al vaak langs een picket line van zionistisch geïnspireerde demonstranten, die op allerlei manieren proberen bijeenkomsten en congressen met een kritische boodschap te laten verbieden en de organisatoren te laten ontslaan. De woede richt zich behalve op de boodschap ook op de boodschappers: Palestijnen ('terroristen'), Israëli’s ('nestbevuilers en verraders'), Joden ('zelfhaters') en anderen ('antisemieten'). 

Het CIDI speelt hier niet zelden een kwalijke rol in. 

Tot dusver wonnen de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering het meestal van de intimidatie. Het activisme dat deze week loskwam richting de Vrije Universiteit lijkt een voorbode te zijn van wat de stad op dit punt echter te wachten staat.

Ook in de toekomst laten wij onze kritische stem graag horen. Wij ondersteunen andere kritische stemmen, ook en juist als wij het met de sprekers zelf niet eens zijn. Deze vrijheden willen wij graag behouden in Amsterdam. Wij zijn iedereen die aandacht vroeg voor de definitiekwestie erkentelijk dat zij het gevaar voor onze vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vergadering onder ogen zien.

*De eerste definitie is de werkdefinitie uit 2005 van Het Europese Monitoring Center for Racism and Xenophobia, de voorloper van de Fundamental Rights Agency. De tweede is de definitie uit 2016 van de International Holocaust Remembrance Alliance. Zij verschillen weinig van elkaar; de IHRA-tekst geeft enkele voorbeelden waaruit kan worden afgeleid dat kritiek op Israël potentieel antisemitisch is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De zesde Integriteits Index: de VVD heeft weer de meeste én de grootste schandalen

Wat deden het ministerie van Defensie en een Noorse zwaarwaterfabrikant in een ’kunstmest-fabriekje’ aan het Noordzeekanaal?

De nieuwe leider van LTO Nederland is radicaal – maar maakte toch een draai in het explosieve mestdossier