Het ongepaste feestje van Richard de Mos
Het ongepaste feestje van Richard de Mos
Het is vrijdagmiddag 21 juni 2024 en voor de rechtbank in Den Haag is het feest. Rookbommen kleuren de ingang groen en geel, mensen houden brandende fakkels vast, een bandje speelt vrolijke muziek en vastgoedjongens slaan elkaar joviaal op de schouders. Politicus Richard de Mos slaat de feestende groep vergenoegd gade. De immer objectieve journalisten van PowNed poppen een fles goedkope bubbels.
Een half uur eerder heeft het Gerechtshof in Den Haag voormalig wethouder Richard de Mos (Hart voor Den Haag, in 2018 de grootste partij van Den Haag) onder luid applaus van zijn volgelingen vrijgesproken in een omvangrijke strafzaak rond omkoping.
Verlies
Een gevoelig verlies voor het Openbaar Ministerie, die onder meer stelde dat de partij van De Mos relatief grote geldbedragen (gestort in een reeks kleinere bedragen) ontving van ondernemers. Dezelfde ondernemers die zaten te springen om vergunningen, investeringen in bouwprojecten of een ontheffing.
Volgens de raadsheren kan niet worden bewezen dat De Mos ‘wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat er een verband is tussen giften en een door gever beoogde of reeds gekregen tegenprestatie van de ambtenaar’.
Strijd
Een juridische strijd van vijf jaren komt daarmee tot een (voorlopig) einde. Dat dit gegeven De Mos vrolijk stemt, mag geen verbazing wekken. Dat zijn fans er een grote overwinning in zien ook niet. Hun held heeft het maar mooi voor elkaar gekregen, hij heeft het ‘politieke proces’ tegen hem glansrijk gewonnen.
Ook al stelt het Hof dat niet is gebleken van politieke invloed. ‘De vraag of het Openbaar Ministerie mocht vervolgen en of er sprake is van omkoping is niet een politieke, maar een juridische vraag’.
Blijdschap
Natuurlijk is de blijdschap van Richard de Mos heel goed te begrijpen.
Het Openbaar Ministerie is er ondanks een dossier van vijftienduizend pagina’s niet in geslaagd om het Hof er van te overtuigen dat er sprake was van omkoping. De politicus doet dan ook begrijpelijkerwijs opgelucht zijn verhaal aan de toegestroomde media en geeft in zijn overwinningsroes onder meer de volgende verklaring:
‘Het staat vast, wij deugen. Als mensen, als politici. Dat is het belangrijkste. Wat nou corrupt, wat nou crimineel? Na vijf jaar staat het zwart op wit: niks van waar’
Dat niet bewezen kan worden dat De Mos betrokken was bij omkoping, is een juridisch gegeven. Maar deugen als mens en als politicus? Daarvoor moeten we even terug naar het arrest van het Hof.
Boottochtjes
Uit dat arrest blijkt dat het Hof meent dat het doneren van grote geldbedragen aan een politieke partij door ondernemers die hopen dat het beleid gaat veranderen past in een democratie.
Oftewel: mensen mogen geld geven in de hoop dat het beleid gaat veranderen en gunstig voor hen uitpakt. Ook het fêteren van politici met boottochtjes en etentjes van 1200 euro of een hardhouten vloer past in dat plaatje.
Hoewel je zou kunnen betogen dat hier sprake is van een ongewenst en ongelijk speelveld – gewone burgers hebben immers niet de middelen om politici te pleasen met een zak geld – valt er wel wat voor te zeggen om dit juridisch niet te zien als omkoping. Vrijwel alle politieke partijen worden gesteund door mensen met diepe zakken.
Maar er is meer.
Veroordeling
In tegenstelling tot wat vooral rechtse media beweren, is het niet zo dat Richard de Mos volledig is vrijgesproken. Bij de rechtbank was dat eerder nog wel zo, maar het Hof heeft wat strenger gekeken naar de handelswijze van Richard de Mos toen hij nog wethouder was.
De raadsheren zijn dan ook tot het oordeel gekomen dat de wethouder meerdere keren geheime documenten aan derden heeft gelekt. En niet zomaar derden: dezelfde ondernemers die hem een zak geld gaven.
De Mos lekte allerlei documenten, die zelfs letterlijk op de voorzijde waren voorzien van de tekst GEHEIM, naar de ondernemers die er baat bij hadden om vroegtijdig op de hoogte te zijn van plannen van de lokale politiek. Op die manier konden ondernemers nog voor een vergadering van de gemeenteraad hun stem laten gelden of actie ondernemen.
Ontheffingen
Bijvoorbeeld rond de verstrekking van vijf nachtontheffingen. De Mos mailde een horecamaatje (van een zalencentrum) dat ‘vanmiddag bekend zal worden’ dat er nieuwe ontheffingen uit zouden worden gedeeld aan de eerste vijf aanvragers en vertelde hem:
‘Wie het eerst haalt, het eerst maalt. Dan moet je meteen aanvragen en dan heb ik een nachtvergunning voor tien jaar voor je geregeld’
Voor de aanhangers van De Mos was dit geen big deal. Want lekken? Vriendjespolitiek? Dat doen toch alle politici? Dat is toch mierenneukerij?
Het Hof denkt hier echter anders over. Volgens de raadsheren heeft De Mos zich met zijn acties schuldig gemaakt aan ‘het ondermijnen van het vertrouwen in het functioneren van het openbaar bestuur’ en heeft ‘als wethouder niet integer gehandeld’.
Chocoladeletters
Ik weet niet hoe het met u zit, maar als een linkse politicus dergelijke kwalificaties over zich heen zou hebben gekregen, dan zou het weken bal zijn bij de rechtse media. Het zou onverwijld neergezet zijn als ondermijning van de ganse rechtsstaat en de term ‘niet-integer’ zou in vette chocoladeletters bij herhaling worden afgebeeld.
Ik kan er niets aan doen, maar het dossier rond Richard de Mos mag dan grotendeels een vrijspraak hebben opgeleverd, dat wil niet zeggen dat de sfeer die uit de vijftienduizend pagina’s opduikt, vrolijk stemt over de integriteit van De Mos.
Er is immers aangetoond dat een aantal vastgoedjongens wel erg close waren met een wethouder. Een wethouder die hen van brisante en geheime informatie voorzag en die met liefde een zak geld in ontvangst nam van de mannen die hij zo gemakkelijk aan informatie hielp. Die zich liet feteren met boottochtjes, etentjes en een kekke vloer.
Wereldvreemd
Ik ben het helemaal met het Hof eens dat geld droppen in een partijkas nog geen omkoping is. Dan zou je vrijwel alle partijen voor de rechter kunnen slepen. Maar het wordt wel anders als de mensen die geld doneren ook de mensen zijn die door een politicus worden voorzien van geheime informatie.
Je moet toch wel een beetje naïef en wereldvreemd zijn om te veronderstellen dat daar geen enkele koppeling aan te brengen is.
Dat de volgelingen van De Mos er geen probleem in zien en ze een veroordeling wegens ondermijning van het openbaar bestuur uitgelaten vieren, zegt veel over de politieke werkelijkheid waar wij in leven. Kennelijk is niet iedereen van mening dat mensen die het openbaar bestuur dienen ook integer moeten zijn.
Persoonlijk denk ik dat er toch weinig te vieren valt als je als politicus door de rechtspraak wordt neergezet als niet integer en als ondermijner van het openbaar bestuur.
https://chrisklomp.nl/het-ongepaste-feestje-van-richard-de-mos/
Reacties
Een reactie posten