"Niet namens mij"
Antisemitisme Niet namens mij Het is confronterend, vindt Margalith Kleijwegt, om als joodse Amsterdamse in te moeten zien dat Israël niet langer een land is om trots op te zijn. Als dan ook nog ‘de joodse gemeenschap’ zich uit frustratie naar binnen keert, komt het besef: er wordt niet namens mij gesproken. Margalith Kleijwegt 7 december 2024 – verschenen in nr. 51-52 Bij het Amsterdamse stadhuis, de Stopera, wordt een demonstratie tegen antisemitisme gehouden, 28 november © Beeldunie / Teun Voeten Een niet-joodse kennis vroeg me eens wanneer ik van plan was om terug naar Israël te gaan. Terug naar Israël? Hoezo? De vragensteller ging er voetstoots van uit dat ik eigenlijk dáár hoorde en niet hier. Ik schrok zo dat ik niet informeerde hoe hij bij die gedachte kwam, maar stamelde dat ik er niet over peinsde om naar Israël te verhuizen. Ik was hier geboren en getogen; wat moest ik in hemelsnaam in Israël? Het incident gaf me een gevoel van ongem...